VELE RECORDS SNEUVELDEN, EVENALS DE PROMOTIEDROOM VAN HET EERSTE TEAM.
Natuurlijk als eerste de aandacht voor ons tweede team, met dank aan onze vrienden uit Laren dat Harderwijk versloeg en de eigen prestatie 15-5 winst, dat het kampioenschap en de daarbij behorende promotie naar de eerste klasse nauwelijks nog kan ontgaan. Er moeten wel heel bijzondere zaken voorvallen wil dit team in de laatste ronde tegen Heino geen kampioen worden. Analyseren van de partijen heeft nauwelijks zin, alle partijen worden op een identieke wijze gespeeld: veelal afruilen met positioneel voordeel voor de DIOS spelers. Op deze wijze wonnen Harry, Gerard, Gerben, Toon, Frank en Wim hun partij, allen tegen spelers met een beduidend lagere rating. Chris, Jay en Cees hadden ook voordeel maar stelden zich tevreden met de remise. Tenslotte was Gert de uitzondering, een positioneel zwakke zet leidde het verlies in, maar maakte de feestvreugde niet minder groot. Dit team is echt toe aan een stap hoger, wat de kwaliteit van het spel beduidend ten goede zal komen, maar allereerst moet de komende wedstrijd natuurlijk nog gespeeld worden.
Het eerste record dat sneuvelde was de 10-10 van ons derde team, waarbij de hatelijk nul van het scorebord is en waardoor het bij winst in de laatste ronde, de laatste plaats kan worden verlaten. Het gelijke spel tegen de reserves van DUO mag een topprestatie genoemd worden. Maar ondanks dat ik niemand tekort wil doen moeten de prestaties van Peter (keurige remise tegen de Vries) en Bernard (keurige remise tegen Ralf Richters) en Gerrit (een herenaanbod remise tegen de topspeelster van DUO) en de winst van Jaap extra vermeldt worden. Daarnaast werd de jeugd onder de voet gelopen door de oudjes (winst van Jan en Clemens). De nederlagen van Theo, Allard en Jan waren tegen behoorlijk sterke spelers en dus geen schande.
Meerdere records sneuvelden bij het eerste, hier letterlijk een slagveld aangericht. Deze nederlaag zal nog lang doordreunen, althans zo leek het kort na de wedstrijd: spelers die wilden stoppen met dammen, analisten die gek werden dat de goede zetten niet gevonden werden, de wedstrijdleider die gek werd omdat zijn opdrachten niet werden verwezenlijkt, spelers die dromen in rook zagen opgaan, kortom een slagveld die in de historisch geschiedenis waarschijnlijk nog nooit zo groot is geweest. Het record van Han sneuvelde ook, hij verliest nooit een wedstrijd dachten zijn medespelers, echter na 24!! wedstrijden in het eerste zonder nederlaag ging hij (onnodig) onderuit. Voor de vierde keer op rij miste hij een voorzetting die een punt extra opgeleverd had. Bij Bert sneuvelde een nog vervelender record: sinds 5 jaar had hij geen wedstrijd meer gewonnen voor DIOS, maar vandaag pakte hij een bijzonder mooie winst tegen een speler met bijna 150 ratingpunten meer, een mooi blauwe notering. De wedstrijdleider had als opdracht gegeven dat hijzelf, Bert en Ap voor drie punten moest zorgen, hetgeen dankzij Bert en Theo met zijn bekende remisestijl lukte. Ap had even vergeten dat achterlopen gevaarlijk is en verloor zomaar een schijf hierdoor. De frustratie was groot, maar ach Ap: het leven gaat gewoon door hoor. Helaas kwamen Dimitri en Alexander geen van beiden door de stugge Friese defensie en moesten berusten in een remise. Een meevaller was de winst van Erik, in een licht voordelige stand maakte zijn tegenstander een forse fout en de drie-om drie doorbraak was direct winnend. Toen Cor in een drukstandje weggedrukt werd zag het er natuurlijk niet best uit. Frits die in de analyse altijd de winst vind, kwam er in zijn partij niet aan toe om op winst te spelen, het evenwicht werd niet verbroken. Als laatste was Arnoud nog bezig, in de veronderstelling dat remise voldoende was voor de teamwinst accepteerde hij de remise. Helaas was de tussenstand anders en leidde de remise tot een 9-11 nederlaag. Wel gezegd moet worden dat Arnoud ook de partij simpel had kunnen verliezen als zijn tegenstander de drie-om drie met daarna schijfwinst gezien had. Tijdens de nabespreking, waar we allemaal heel goed in zijn, concludeerden we dat we de wedstrijd best hadden kunnen winnen als we alle kansen benut hadden, daarbij van uitgaande dat de tegenstander die kansen niet zou benutten. Maar in zo’n geval win je altijd alle wedstrijden en waren we allang kampioen geweest. Rest ons een mooie vierde plaats en kunnen we de laatste ronde tegen Amersfoort nog gebruiken om onze negatieve mindset weer op te vrolijken. Voor Alexander lonkt nog de topscoorder van de hoofdklasse te worden, waar ook Arnoud nog aanspraak op kan maken. De middag werd besloten met een diner bij Spilman, waarbij de stemming prima was, met dank aan ons tweede.