Trieste omstandigheid ex-dammer DIOS
Het leven bestaat uit positieve en negatieve zaken, zo ook afgelopen zaterdag tijdens de achtste ronde van de Nederlandse damcompetitie. Ons ex-lid Jo Frissen is tijdens zijn geliefde damsport tijdens de wedstrijd bij Tilburg-3 getroffen door een hartstilstand en later die dag overleden. Jo was een zeer aimabel mens. Ik herinner me nog partijen tegen hem waarbij hij zeer geïnteresseerd was in de persoonlijke omstandigheid van de tegenstander. Zeer sociaal, en als je daar in meeging veegde hij je ook nog eens van het veld. Ik wens, namens DIOS, de familie Frissen alle sterkte toe om dit onvergetelijke verlies te kunnen verwerken.
Wat heeft het dan nog voor zin om je druk te maken over een nederlaag, overwinning, degradatieperikelen en andere onbetekenende zaken.
Als je op deze zaterdag Beltrum binnen rijdt dan zie je dat alles in het teken staat van de Survival-run. Survival krijgt dan ineens een geheel andere betekenis.
De wedstrijd van DIOS-1 eindigde in een 10-10 gelijkspel, waarmee we vooraf tevreden waren, maar na afloop merkte ik toch een stukje ontevredenheid. Maar als je alle wedstrijden gezien heb, kun je constateren dat de 10-10 terecht was. Een moeilijke remise voor Dimitri, een onterechte remise van Han en een onterechte nederlaag van Frits. Daar tussendoor verloor Jan onnodig door een moment van damblindheid, won Erik en Alexander terecht hun wedstrijden. Theo stond moeilijk (aldus Martijn Dolfing), Ap kwam niet in de problemen en Arnoud pakte eenvoudig een blauwe notering door remise tegen Kroesbergen. Bert kwam ook niet in de problemen en schoof simpel naar remise. Op de ranglijst veranderde er niets, we blijven in acuut nacompetitie-gevaar, waarbij het slechte bordsaldo nog weleens doorslaggevend kan zijn.
Het tweede team speelde ook met 10-10 gelijk tegen de reserves van Harderwijk. Door overwinningen van Wim (standaard zetje) en positionele winst van Gerben en Gerard leek een overwinning haalbaar. Maar nederlagen van Allard, Jaap en Gert bepaalden de eindstand op 10-10.
Het derde team kan zijn draai nog niet vinden en ging er met 17-3 wel erg hard af. Vooral Gerrit van Wijk had een zware middag, een jeugdspeler van Laren haalde in zijn debuutwedstrijd een 1-om-7 uit.
De schamele DIOS punten werden behaald door Dirk, Jan en Gerrit middels remises.
Zoals een bekend Nederlander zei: “de show must go on”, dus zullen we over twee weken gewoon weer achter de borden gaan zitten en proberen er iets van te maken.