Moeizaam vervolg DIOS-1, Perfect herstel DIOS-2
De tweede ronde van de landelijke damcompetitie bracht het eerste team naar en tegen Lunteren. Onderweg naar de speelzaal had ik al een slecht voorgevoel, alhoewel uit de literatuur blijkt dat het geestelijk vermogen van een mens op latere leeftijd tot een hoogtepunt komt zag ik het jeugdige Lunterens talent en achtte ons al kansloos. Met een gemiddelde leeftijd van bijna 50 jaar tegen de jonkies van 34 jaar, dit zou ons in het 4e uur parten spelen. Het was een middag van oppositie. Oppositie heeft als betekenissen: tegenover, tegenstand , tegenpartij, andersdenkend en een positie bij het dammen. Onze wedstrijdleider was even duidelijk als simpel: alles remise en onze grootmeester Alexander zorgt voor de winst. Maar tegenover deze winstpartij (Alexander won daadwerkelijk) stonden 3 nederlagen.
Henk Klarenbeek was duidelijk andersdenkend en maakte er samen met Arnoud een mooie positionele partij van, het leek welhaast een 12-voudige oppositie, want met nog 24 schijven op het bord gaf Arnoud terecht op. Het niet-uitvoeren van de teamopdracht (wat overigens niemand doet) zal hem zeker een straftraining opleveren. Nee, dan onze teamleider zelf, in rap tempo vlogen de schijven in het doosje en werd de remise met 40 zetten een feit. De perfecte uitvoering van de opdracht?, helaas niet, er zat simpelweg een fraaie winstvariant in, maar dat werd niet onderkend en heeft waarschijnlijk als oorzaak: het perfect willen uitvoeren van de opdracht.
Dimitri had tegen de ex-D)I(O)S strijder Sanders een gelijkwaardige tegenstander, de strijdbijl werd dan ook al snel begraven: remise. Han had door drukke werkzaamheden even een snelle opening gespeeld maar kwam daar niet lekker mee weg. Na veel tegenstribbelen werd een gelijkwaardige remise bereikt. Tussenstand: 5-3. Ook Bert kent de nodige zorgen. Na een vlekkeloze opbouw begaat hij een enorme blunder: de voor iedereen bekende en al wel meegemaakte 1 om 2. Overigens was de stand al zeer moeizaam en zou bij de juiste tegenstand ook de nul in zicht gekomen zijn. Alexander is van wereldklasse, hoewel zijn tegenstander de strijd aanging en dacht de remise te bereiken (en ook vroeg om alstublieft remise), deed Alexander er een schepje bij bovenop en waren alle varianten winst. Tussenstand: 7-5. Ook Gerben kende een oppositie, normaliter loopt Gerben achter een schijf met verlies als gevolg, maar vandaag liep zijn tegenstander achter een schijf. De plak-variant werd door Gerben helaas niet herkend en de partij eindigde in een voordelige remise. De plakker had overigens ook niet gewonnen, maar daar kwam hij pas in de analyses achter.
Erik ging ondanks een sterke tegenstand de strijd niet uit de weg, even leek er nog een lastig eindspel te komen, maar Erik is dit seizoen de eindspelkenner van de club en pakte een verdienstelijk punt.
Jan zag het licht en zag dat het goed was. Speelde zijn tegenstander helemaal zoek in het Bos. Maar verdwaalde zelf ook en remise was een feit, 10-8. De laatste oppositie komt van Ap, in het vorig verslag nog geroemd om zijn betrouwbare en safe-opbouw altijd-goed-voor-een-punt. Roem kan hij schijnbaar niet verdragen, een veel te passieve opbouw leidde tot een nederlaag. Mogelijk dat wat scherpere kritiek hem de volgende keer weer terug brengt op het oude niveau. Eindstand een terechte 12-8 nederlaag tegen de ploeg die meedoet om de prijzen. Grote complimenten voor het tweede team, een fraaie 11-9 zege op het sterke Lelystad, zeker niet geflatteerd. Jaap was goed uitgerust en wist middels een simpel zetje te winnen, Dirk had de remise binnen handbereik maar gaf het helaas nog werd en Gert werd matchwinnaar door te winnen van de o zo taaie Wiebren de Vries (waar ik al wel 10 van verloren heb in mijn Dronten-tijd). Overige punten kwamen van: Jay en Gerard met winst, Harry, Gerrit en Clemens remise. De nederlagen van Toon en Bernard waren voor de statisticus onder ons. De volgende ronde wacht ons een massakamp met Witte van Moort, een mix van zeer sterke geslepen spelers aangevuld met jeugdig talent. Een mooi affiche.